Een aantal maanden geleden was ik op een locatie voor een kwaliteitscontrole. Zoals meestal maakte ik vooraf even tijd om een kop koffie te drinken met diegene die mij zal vergezellen tijdens de meting. In dit geval was een objectleidster die ik nog niet kende, vanuit het schoonmaakbedrijf aanwezig.
Zestig locaties in beheer; werkdruk is veel te hoog
Dit soort momenten staan los van eventuele resultaten van een kwaliteitsmeting, maar vind ik belangrijk vanwege het sociale aspect en ook omdat ik op die manier vaak een beter beeld krijg bij de locatie en het schoonmaakbedrijf. Het gesprek ging over de hoge werkdruk van de objectleidster. De betreffende dame had 60 (!) locaties onder haar beheer in een werkgebied met de grote van de halve provincie Gelderland, waardoor ze niet voldoende tijd had om alle objecten op regelmatige basis te bezoeken. Open en eerlijk vertelde ze me dat de verplicht gestelde DKS metingen die maandelijks op ieder pand uitgevoerd moesten worden, soms in de auto werden ingevuld terwijl ze niet eens op locatie was geweest. Sommige nieuwere schoonmaakmedewerkers had ze nog nooit gezien omdat er altijd wel ergens “een brandje te blussen was”. Er over praten met haar leidinggevende durfde ze niet. Een kwestie van “de schijn hoog houden” dus.
Veel gehoorde geluiden uit de branche
Het is zeker niet nieuw voor me, want ik hoor vergelijkbare geluiden ook vaak tijdens trainingen in de branche. Ook is het verhaal slechts van één kant belicht, maar het verbaast me iedere keer weer. Deze situatie raakt natuurlijk niet alleen haarzelf. Waar het ook aan ligt; zij heeft er last van, haar medewerkers hebben er zeker last van, de klant is er niet bij gebaat en het schoonmaakbedrijf wordt er ook niet beter van. Hier wint helemaal niemand!!
Schoonmaakbranche slaat de goede weg weer in
Ik weet zeker dat de schoonmaakbranche onder druk staat, dat het een verdringingsmarkt is, dat de marges klein zijn en dat we er een boterham met een klein plakje kaas aan willen verdienen. Dat de keldering van de tarieven en het opschroeven van de vierkante meter prestaties lang geleden is ingezet en dat de weg terug maar mondjesmaat tot stand komt. Maar ik weet ook dat die weg terug wel is ingezet. Dat organisaties steeds meer voor kwaliteit kiezen en een lange termijn visie hebben, het liefst met een vaste contractpartner en een langdurig contract.
Werknemers zijn belangrijkste werkkapitaal
Wat is het dan toch dat we nog steeds niet allemaal in de gaten hebben dat de hardwerkende schoonmaakmedewerkers en operationeel leidinggevenden ons belangrijkste werkkapitaal zijn. Zij verdienen die boterham voor ons. Zij werken voor die contracten. En als zij dat niet meer (kunnen) doen, zitten het management en de stafdiensten morgen op kosten van de Nederlandse Staat thuis. De financiële waardering is over het algemeen best goed, nu de werkdruk nog normaliseren en oprechte waardering tonen richting werkvloer.
Vorige week trof ik de objectleidster weer. Zij is na lang aarzelen met haar manager in gesprek gegaan en heeft haar beperkingen aangegeven. Die heeft, aanvankelijk schoorvoetend, haar opgegeven voor een training time management en haar werkgebied verkleind. Het kan dus wel!
Edo Koelma is eigenaar van E.J. Koelma en regelt kwaliteitsinspecties en bedrijfstrainingen (e.j.koelma@kpnmail.nl)
