Staatssecretaris Tamara van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kreeg maandag in Den Haag het eerste exemplaar van het witboek Inclusief Ondernemen van Asito uitgereikt. In het boek vol voorbeelden van een inclusieve arbeidsmarkt wordt onder meer gepleit voor de slimmere inzet van middelen en landelijke afspraken om meer mensen met een arbeidsbeperking aan de slag te krijgen.

Meer inspanningen doen om mensen met afstand tot arbeidsmarkt aan baan te helpen

Het is het tweede witboek dat schoonmaakorganisatie Asito lanceert. Vorig jaar werden bedrijfsleven en overheid ook al opgeroepen om meer inspanningen te doen om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan een baan te helpen. En ook in deze editie is dat de kernboodschap. Leonore Nieuwmeijer, specialist inclusiviteit van Asito legt uit: “Op dit moment zorgt landelijk beleid ervoor dat slechts 17% van de werkgevers aan de slag zijn met inclusiviteit. Dit aandeel moet omhoog. Maar vervolgens ontstaat op lokaal niveau het probleem dat iedere gemeente eigen regelingen maakt.”

Vandaag de lacering van het tweede @asito witboek “iedereen doet mee” met een minisymposium in Den Haag. #trots op de indrukwekkende, inspirerende verhalen van mijn collega’s. pic.twitter.com/dPWAS3a4gO

— Leonore Nieuwmeijer (@LeonoreN) May 28, 2018

Lokale afwegingen maakt het lastig voor landelijke bedrijven om paarse krokodil te bestrijden

Juist die lokale afwegingen maakt het voor grotere, gemeentegrensoverschrijdende bedrijven lastig om de paarse krokodil te bevechten. Nieuwmeijer pleit voor eenduidige, landelijke regels. “Landelijke opererende organisaties moeten ruim 350 aparte regelingen volgen wanneer ze iemand met afstand tot de arbeidsmarkt willen aannemen. Wanneer er uniforme landelijke regels zijn, zoals al met belastingen en uitkeringen het geval is, scheelt dit enorm in regeldruk en wordt de drempel verlaagd of zelfs compleet weggenomen.”

Maatschappelijke winst van inclusieve arbeidsmarkt zou vertrekpunt moeten zijn

Uit Asito’s witboek Inclusief Ondernemen komt naar voren dat maatschappelijke winst van een inclusieve arbeidsmarkt het vertrekpunt zou moeten zijn voor overheid en bedrijfsleven. In het witboek staat een verzameling van voorbeelden uit de dagelijkse praktijk, bijvoorbeeld  de verhalen van schoonmaakkrachten en leidinggevenden.

Afschaffen loonkostensubsidie is deels oplossing

Volgens Asito is de oplossing ten dele te vinden in het afschaffen van de loonkostensubsidie. “Compenseer aan de bron door bij de werknemer de loonwaarde vast te stellen in plaats van achteraf te compenseren. Hierdoor kunnen bedrijven naar loonwaarde inhuren en salaris betalen en kan de overheid fors besparen op administratieve lasten en inkomen en uitkering in balans houden. Het voordeel kan vervolgens naar de werknemers vloeien. Het huidige voorstel voor loondispensatie gaat echter nog niet ver genoeg. Zaken als de kostendelersnorm, inkomenszekerheid en pensioenopbouw zijn nog onvoldoende uitgewerkt.”

Praktijk weerbarstig omdat uitvoering bij lokale overheid ligt

Maar mocht de oplossing simpel klinken, de praktijk is een stuk weerbarstiger, zo blijkt uit het witboek. Met name doordat de uitvoering van arbeidsparticipatie bij de lokale overheid ligt. Vooral vanuit full-time arbeidsplaatsen en sociale werkplaatsen zou er volgens Asito bij gemeenten belang zijn om dit in stand te houden. Asito stelt dat bedrijven in de praktijk vaak meer part-time functies hebben waardoor er minder urgentie voor de overheid is, maar wel meer regeldruk voor werkgevers.

Het kan simpeler en goedkoper

Nieuwmeijer: “We moeten ons realiseren dat bedrijven heel graag willen. Maar als de ene gemeente netjes een voorschot geeft op de loonkostensubsidie en de andere pas na 8 maanden de loonwaarde compenseert en daarbij men verschillende vormen van bewijslast vraagt, dan begrijpt iedereen dat dit simpeler en goedkoper kan en dit voordeel naar de werknemers moet.”

Ook mensen met een bijstanduitkering belonen voor inzet

Door werken voor iedereen lonend te maken kunnen bijvoorbeeld ook mensen met een bijstandsuitkering worden beloond voor hun inzet. In de huidige regelgeving wordt hun inkomen bij part-time werk slechts aangevuld tot bijstandsniveau, terwijl full-timers hier wel bovenuit komen. “Het is fantastisch dat mensen participeren, ondanks dat het ze niets extra oplevert. Maar het zou nog mooier zijn als we met elkaar laten zien dat werken loont vanaf het eerste uur. Op deze manier ontstaat vanzelf inclusiviteit en doet iedereen naar eigen kunnen mee.”

Lees ook:
Asito lanceert Witboek Inclusief Ondernemen
Wethouders slaan alarm over financiering participatiewet