Contractmanagement niet voor softies
Zo'n crisis is toch maar fijn. Niet voor de vijfhonderdduizend werklozen die Nederland nu telt. Ook niet voor de Spanjaarden en de Grieken. Maar wel voor de efficiency van onze bedrijfsprocessen. Vóór de crisis werden hoogstens de meest bedrijfskritische processen serieus beschreven en geaudit. Nu de crisis een paar jaar voortduurt, zijn ook de minder kritische processen aan de beurt. Ze worden onder de loep genomen op zoek naar inefficiëntie of, beter nog, ineffectieve processen. De eerste soort kun je optimaliseren, met de laatste helemaal stoppen. Beide leveren geld op als je de implementatie goed uitvoert.
En geld is het drukmiddel waaronder tegenwoordig alles vloeibaar wordt.
En die druk kán hoog oplopen. Zelfs zo hoog dat we deuken voor lief nemen. In de ego's van je collega's dan welteverstaan. Op zoek naar besparingen lijkt alles geoorloofd. Aan de kostenkant komen procesverbeteraars al snel bij Inkoop terecht. Als een inkoper een beter deal maakt, dan is hij de gevierde man. Hij wordt er niet op aangekeken dat hij (of z'n voorganger) de oude deal misschien niet goed genoeg heeft uitgenut.
Maar als een contractmanager een mogelijkheid ontdekt om geld terug te halen bij een leverancier die niet goed genoeg heeft gepresteerd, dan heeft hij in het verleden zitten slapen. Hij oogst dus kritiek in plaats van waardering voor zijn vindingrijkheid of alertheid. De leverancier is namelijk in staat geweest het contract terug te managen na het zetten van de handtekening. Door het zorgvuldig opbouwen van een stevige relatie wordt de contractmanager, contracteigenaar, proceseigenaar, of hoe ze allemaal mogen heten, zand in de ogen gestrooid. Dat is heel normaal. Het is zelfs de taak van een goede accountmanager.
Maar het binnenhalen van zo'n recovery (die in geld vaak erg de moeite waard zijn) wordt ‘beloond' met kritiek in plaats van dat de contractmanager op handen wordt gedragen. Je moet stevig in je schoenen staan om daar tegen te kunnen.
Nu weet ik wel dat professioneel contractmanagement z'n oorsprong kent in de huidige crisis en dus maximaal drie tot vier jaar oud is. Maar deze recente professionaliseringsslag is nog lang niet afgerond.
Er zijn maar weinig onderwerpen in ons vakgebied (want daar reken ik het toch wel toe) waar zoveel semantische discussies over zijn. Er bestaat nog steeds geen eenduidig beeld bij contractbeheer, leveranciers(relatie)management, contractmanagement (operationeel en strategisch) en contractadministratie.
Ik hoop dat NEVI daar snel voor zorgt. En ik hoop ook dat het nog even duurt voor de zeven vette jaren weer aanbreken. Dan zal de aandacht voor professioneel contractmanagement weer snel afnemen, vrees ik.
Zou dat niet jammer zijn? Juist nu liggen de kansen immers vaak voor het grijpen.
Laten we de mensen die in het verleden niet alert genoeg zijn geweest, niet te hard veroordelen. Die hebben met de beste bedoelingen hun werk gedaan. Maar laten we wel doorpakken en de leveranciersteugels aanhalen. Deze laten vieren kan altijd nog. Met het lef van Epke en het doorzettingsvermogen van Ranomi kunnen we de ‘klok met leveranciers gelijk zetten' en snel het teveel betaalde geld terug op tafel krijgen.
Wat een heerlijke tijd is het toch!
Wim Nieland is directeur publiek bij adviesbureau Aeves. www.aeves.com